PORADNICTWO WYCHOWAWCZE

Cykl zazwyczaj kilku bądź kilkunastu spotkań ukierunkowanych na relację rodzica/rodziców z dzieckiem. Umożliwia poprawę wzajemnych interakcji poprzez naukę rozumienia zachowań i reakcji dziecka. Jest nastawione na wypracowanie skutecznych i adekwatnych metod wychowawczych, jak również stanowczej i konsekwentnej postawy rodzicielskiej.

Kluczowe dla właściwego rozwoju dziecka jest rozumienie jego uczuć i potrzeb. Rodzice mają tendencję do powielania doświadczeń z relacji ze swoimi rodzicami. Stąd też mogą mieć skłonność do ksobnego rozumienia zachowań dzieci, w wyniku czego biorą za bardzo do siebie ich reakcje. Rodzic może mieć wrażenie, że dziecko robi coś specjalnie, na złość, aby sprawić mu przykrość. Niektórzy rodzice mają tendencję do nadmiernej troskliwości czy nadopiekuńczości. Inni zaś do zbyt dużego dystansu wobec dziecka. Istotne jest również wyważenie między okazywaniem ciepła i przewagi w kontakcie z dzieckiem.

Z kolei normy i zasady, jasne określenie granic dla postępowania dziecka ma ogromne znaczenie dla budowania jego obrazu siebie i świata. Odpowiedni zakres i stosowanie kar i nagród umożliwi dziecku w przyszłości jasne widzenie struktury i hierarchii w otaczającym go świecie.

Jeśli mój rodzic jest stanowczy i konsekwentny, to ja wiem, że mogę się na nim bezpiecznie oprzeć, znam swoje i innych granice, a jednocześnie uczę się, że każde moje zachowanie i wybór mają swoje konsekwencje. Ułatwia mi to podejmowanie decyzji w dorosłym życiu. Jeśli natomiast Ty, rodzicu, najpierw mi coś zakazujesz, a potem mi ulegasz, to ja uczę się manipulować innymi, nie znam prawdziwej wartości siebie, a świat mnie ciągle rozczarowuje. A gdy jesteś, Rodzicu, zbyt surowy i wymagający, gdy stosujesz wobec mnie przemoc, to ja się wyłącznie boję. Świat jest nieprzewidywalny, większość moich decyzji i wyborów kończy się poczuciem krzywdy, a ja zwykle staję się ofiarą lub sprawcą. A mój respekt względem Ciebie nie ma nic wspólnego z szacunkiem. Bo pod spodem jest wyłącznie nienawiść.